Remy's thoughts during an empanada dinner
Door: Sjanne
17 Februari 2014 | Argentinië, Buenos Aires
Cafayete, 10/02/2014
Echt alleen. Na een maand samen met Ali te hebben gereisd (op een paar geweldige dagen met m'n Nederlandse amigas in Iguazu na), hebben we in Bolivia afscheid moeten nemen.. In elk geval voor nu. Ik mis haar, maar wilde niet voor de makkelijkste weg gaan en het gegarandeerd gezellig met haar hebben. Ik ben deze reis alleen gaan maken, dus vind het nu tijd om ook te ondervinden hoe het is, travelling solo. Ik ben nu twee dagen onderweg en vermaak me goed met mezelf :) Hoewel ik het met Ali niet anders heb ervaren, vind ik het nog steeds erg relaxt dat ik alles zo kan doen als ik wil, op m'n eigen tempo en nooit hoef ik te wachten. Oke, dat laatste is eigenlijk niet waar want de mensen die hier in de horeca werken, werken niet echt mee. Althans, ze werken niet in mijn tempo. Ik blijf het lastig vinden dat als ik een salade en een cafe cortado bestel, de koffie pas komt als ik de salade bijna op heb. Soms als ik rondkijk op een terras, krijg ik veel zin om een sloofje om te doen, een dienblad op te pakken en dat hele terras te rocken! Daarmee ga ik echter nog even wachten tot ik terug ben in de Oude Haven (please laat het dan al lenteweer zijn!). Verder heb ik thuis eerlijk gezegd alleen echt gemist toen ik hartstikke ziek in de meest armoedige plek waar ik ooit geweest ben een nachtje kotsend op het toilet doorbracht en met enige heimwee aan mijn eigen schone badkamer en heerlijke bed dacht... Mét 24 uur per dag electriciteit & stromend water!
Ach, nu heb ik tenminste ook een negatieve ervaring en een gelegenheid voor some toughening up/mentale versterking. Van een hoopje ellende dat geknuffeld wilde worden heb ik m'n mindset op dat moment namelijk omgezet in dat van een stoer meisje dat alleen op reis is en het dus ook alleen kan handlen als ze ziek is. ¡Verdad! Wat leer ik toch veel hier! Ook uiteten als Remy is zo gek nog niet als je kan denken aan mensen thuis die dit zullen lezen :) Sowieso zijn jullie een hele comforting thought: Ik ben al reizende zo gelukkig en wil nog niet naar huis (zingend: Nog lange niet, nog lange niet), maar ik weet dat er thuis fantastische mensen voor mij zijn en ik heb wel heel erg zin om die tot vervelens toe alles te vertellen over mijn reis en ook om als mijn stralende versie leuke tijden met hen te beleven. Oftewel, mijn geluk hier heeft me nog niet vervreemd van thuis maar me juist extra laten beseffen hoe goed mijn leven thuis is <3 Wat overigens niet betekent dat ik dus thuis zal blijven om dat leven te leiden, want meer reizen zal ik zeker.
Echt alleen. Na een maand samen met Ali te hebben gereisd (op een paar geweldige dagen met m'n Nederlandse amigas in Iguazu na), hebben we in Bolivia afscheid moeten nemen.. In elk geval voor nu. Ik mis haar, maar wilde niet voor de makkelijkste weg gaan en het gegarandeerd gezellig met haar hebben. Ik ben deze reis alleen gaan maken, dus vind het nu tijd om ook te ondervinden hoe het is, travelling solo. Ik ben nu twee dagen onderweg en vermaak me goed met mezelf :) Hoewel ik het met Ali niet anders heb ervaren, vind ik het nog steeds erg relaxt dat ik alles zo kan doen als ik wil, op m'n eigen tempo en nooit hoef ik te wachten. Oke, dat laatste is eigenlijk niet waar want de mensen die hier in de horeca werken, werken niet echt mee. Althans, ze werken niet in mijn tempo. Ik blijf het lastig vinden dat als ik een salade en een cafe cortado bestel, de koffie pas komt als ik de salade bijna op heb. Soms als ik rondkijk op een terras, krijg ik veel zin om een sloofje om te doen, een dienblad op te pakken en dat hele terras te rocken! Daarmee ga ik echter nog even wachten tot ik terug ben in de Oude Haven (please laat het dan al lenteweer zijn!). Verder heb ik thuis eerlijk gezegd alleen echt gemist toen ik hartstikke ziek in de meest armoedige plek waar ik ooit geweest ben een nachtje kotsend op het toilet doorbracht en met enige heimwee aan mijn eigen schone badkamer en heerlijke bed dacht... Mét 24 uur per dag electriciteit & stromend water!
Ach, nu heb ik tenminste ook een negatieve ervaring en een gelegenheid voor some toughening up/mentale versterking. Van een hoopje ellende dat geknuffeld wilde worden heb ik m'n mindset op dat moment namelijk omgezet in dat van een stoer meisje dat alleen op reis is en het dus ook alleen kan handlen als ze ziek is. ¡Verdad! Wat leer ik toch veel hier! Ook uiteten als Remy is zo gek nog niet als je kan denken aan mensen thuis die dit zullen lezen :) Sowieso zijn jullie een hele comforting thought: Ik ben al reizende zo gelukkig en wil nog niet naar huis (zingend: Nog lange niet, nog lange niet), maar ik weet dat er thuis fantastische mensen voor mij zijn en ik heb wel heel erg zin om die tot vervelens toe alles te vertellen over mijn reis en ook om als mijn stralende versie leuke tijden met hen te beleven. Oftewel, mijn geluk hier heeft me nog niet vervreemd van thuis maar me juist extra laten beseffen hoe goed mijn leven thuis is <3 Wat overigens niet betekent dat ik dus thuis zal blijven om dat leven te leiden, want meer reizen zal ik zeker.
-
17 Februari 2014 - 14:14
Richard:
Hoi Sjanne,
Even een berichtje van je tío materno. Vast een fijn gevoel om zo alleen de reis te gaan vervolmaken, zal vast goed voelen om de dingen te regelen die nodig zijn om solo te zijn.
Ik begrijp dat het tempo iets lager ligt maar neem gewoon een wijntje bij je salade en de koffie later, dan kijk je er vast anders tegenaan :)
Ga vooral door en geniet! -
17 Februari 2014 - 14:16
Richard:
Ik hoop wel dat tio materno vertaald kan worden naar "oom" -
17 Februari 2014 - 16:01
Hermi En Jan:
hey Hola Sjanne,
Tja Bolivia is geen Nederland,daar gaat alles in een heel ander tempo wat soms natuurlijk ook wel prettig is.
Hier is het altijd wat stressy,alles moet snel en veel. In de Zuidelijke landen zijn de mensen veel meer relaxed,want vaak is het te warm etc.Alles gaat daar niet altijd precies op tijd ,welnee joh die mensen hebben tijd zat voor alles en maken zich niet druk. Hier zouden we uit ons vel springen als we uren bij de grens zouden moeten wachten.
Maar jij red je wel daar alleen,oren en ogen goed openhouden en alles over je heen laten komen,natuurlijk is reisgezelschap soms prettig,maar niet altijd en zo kun je doen en laten wat je wil!!!
Neem het er nog ff van en hopelijk geen beroerde dagen meer,dan kun je je echt alleen voelen.
goede reis verder en tot later! Leuk je reisverslagen te lezen trouwens.
live groetjes van Hermi en Jan -
19 Februari 2014 - 09:59
Lieset:
Van Bolivia weer naar Argentinie en toch ook zo wereld van verschil. Tijd gaat snel en over 3 weken ben je alweer in ons koude kikkerlandje. Alleen op pad is ook niet verkeerd, kom je weer een beetje tot jezelf en zoals je zelf zegt leer je weer veel over jezelf. Geniet er nog lekker van. Maar eh waar blijven die foto's toch?????? veel liefs je tante xxx -
23 Februari 2014 - 19:55
Pascal:
Hi, hier een bericht uit Den Haag. Het lijkt alweer zo lang geleden dat je hier met Loes naar haar Argentinië foto s hebt gekeken. Zo te horen heb je het naar je zin daar, leuk om je verhalen te lezen. Weten niet hoe lang je nog reist maar zijn natuurlijk benieuwd naar je ervaringen als je terug bent n wensen je nog een hele leuke tijd toe daar. Geniet!
Groet Pascal n Loes -
13 Februari 2015 - 20:11
Oma Wolters:
hallo sjanne ik zal ook eindelijk weer eens van opa en mij laten horen ik ben welniet zo gek van dat face boek
maar ik vind het wel leuk om een berichtje van jouw te lezen
kijk je weluit wat je eet en drinkt want een neefje is behoorlijk ziek ge weest van een stukje vlees
maar hoe zit dat nu wil je nog wel naar je thuis
ik zie er van komen datjvoor altijd daar blijft,,,,,dat vind ik welerg hoor maar je bent wel erg aan het genieten
,,maar wij missen je heel erg sjanne en ik den k jeouders en zusje ook wel
nu heel veel liefs en groetjes van opa en mij omi ,,,en begin maar vast een boek te schrijven wie weet word jij daar heel rijk van liefie knuffels ,,,,knuffels van ons
doei
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
